Ik wil het even hebben over de kampioenswedstrijd van ons eerste elftal zaterdag 14 mei. In een “never”uitgedacht scenario, waarbij stapje voor stapje het geloof terugkwam, mogen we volgende week thuis voor eigen publiek (ook dit verzin je niet) de kampioenswedstrijd spelen tegen ZBC ’97. Aan het einde van de middag is één van de beide elftallen kampioen. Bij een gelijk stand gaat de titel naar ZBC’97, maar wij hebben het thuisvoordeel. Een 1-0 overwinning volstaat! Zie het maar als een Champions League wedstrijd, waarbij je de uitwedstrijd met 0-0 hebt afgesloten of dichter bij huis de finale van de nacompetitie, waarbij je in de heenwedstrijd je tegenstander op 0-0 hebt gehouden en je het thuis kan afmaken.
Nu even geen tijd voor andere actuele zaken waar we achter de schermen keihard aan werken, zoals het onderzoek met de Gemeente Cromstrijen naar de haalbaarheid van een 2e kunstgrasveld of de organisatie van de jubileumactiviteiten op 3 juni (historieavond NSVV) en 18 juni (afsluitende feestelijke familiedag) of de voorgesprekken voor de selectie volgende seizoen. DEZE WEEK MAG EN MOET HET ALLEEN MAAR GAAN OVER DE KAMPIOENSWEDSTRIJD DIE WE VOLGENDE WEEK MOGEN SPELEN!!!
Hier doe je het als sportvereniging uiteindelijk toch voor. Hoeveel jaar het exact geleden is zou ik niet weten, maar ik denk dat we er al iets meer dan 20 jaar naar uitkijken, dus als het moment er is mag alles even aan de kant. Wie daar geen begrip voor heeft, zoek het maar even lekker zelf uit. Want ik weet 100% zeker dat het merendeel van de supporters naar dit moment al heel lang uitkijkt. Ik zal het nog sterker uitdrukken. Als we kampioen worden zal dit bij veel NSVVers veel emoties losmaken. Inclusief bij mijzelf, maar dat kun je wel lezen uit deze column denk ik zo. Vorig jaar schreef ik na de dramatische wedstrijd tegen Groote Lindt dat wij onszelf wel het Feyenoord of NAC van het amateurvoetbal voelden. Grote verenigingen met grote supportersschare, maar hals reikend uitkijkend naar alsmaar uitblijvend sportief succes.
Het winnen van een nacompetitie is dat natuurlijk ook en zelfs het behoeden voor een degradatie (wedstrijden tegen DBGC of KMD) bracht veel supporters op de been en het succes werd uiteindelijk groots gevierd. Terecht maar het is geen kampioenschap!!!
Met het kampioenschap zouden we ook in recordtijd het echec tegen Groote Lindt van vorig jaar kunnen uitwissen. Dat zou bij mij persoonlijk al een hele opluchting zijn en ik ben niet de enige. Een jaar lang word ik er al mee achtervolgd zowel via de voetbal, zakelijk maar ook privé. Niets zou mooier zijn dan het op deze manier recht te zetten.
Maar de wedstrijd van volgende week voelt anders aan dan de wedstrijd tegen Groote Lindt vorig jaar. Om in voetbal termen te blijven: vorig jaar misten wij voor een leeg doel zonder keeper waar een intikkertje kon volstaan, dit jaar kunnen we kampioen worden op zijn Duits. Al lang in schijnbaar verslagen positie maar in blessuretijd de wedstrijd toch nog in je voordeel beslissen.
Daarom is de wedstrijd as zaterdag ook anders dan vorig jaar. Toen konden we alleen maar verliezen, maar zou het volgende week niet lukken, dan mag je toch trots zijn op de prestatie die in de 2e seizoenshelft is neergezet. Het zou een huzarenstukje zijn als we het alsnog weten te realiseren. Hierbij ook nog een handje geholpen door ZBC‘97 zelf. Die hadden natuurlijk al lang kampioen moeten zijn, maar door de puntenaftrek vanwege de wantoestanden tegen Oud Beijerland hebben ze ons weer in het zadel geholpen.
13 wedstrijden ongeslagen en 33 punten. Het is een puntenaantal dat past bij Feyenoord amateurs, die in recordtijd van de 4e klasse naar de topklasse willen. Wie had dit kunnen denken in de winterstop, toen we net onze trainer hadden ontslagen en met onze handen in het haar zaten: hoe verder? Met Jeroen, Karel en Ben heb ik het daar de afgelopen weken meermalen over gehad. Dan maar terug naar de basis en het maar doen met “eigen jongens als trainer”. Alles beter dan die losers van trainers, die zo meeleven met hun collega’s, maar wel binnen een dag bij je aan de lijn hangen om mede te delen dat zij de ideale persoon zijn om ons uit het dal te halen. Daar hebben we dus niet voor gekozen. Maar gekozen voor trainers uit de eigen gelederen, die we korte tijd daarvoor nog niet het vertrouwen wilde geven, omdat ze te weinig ervaring of iets dergelijks hadden. Ook dit is voor ons een leerzame ervaring. Je moet ook wel eens je gevoel volgen en niet alleen de gemakkelijkste weg.
(hoor eigenlijk niet in mijn column maar ik moet het als supporter toch even kwijt. Bij trainers van buiten zijn er altijd opstellingen, die wij als supporter niet begrijpen, maar bij Bas en Ton vind ik dat we al weken in de opstellingen spelen die we als supporter tenminste begrijpen. Ik denk dat veel supporters het roerend met mij eens zijn)
De credits van de “opstanding” komen toe aan Bas en Ton, maar ook aan de spelersgroep. In de winterstop hadden we een kampioenschap al lang uit ons hoofd gezet. We predikten vooral rust rond het elftal, weer plezier krijgen in het voetbal en niet in de problemen komen. Zodat we niet steeds naar “onderen” hoefden te kijken. Want let wel, als we de inhaalwedstrijd tegen EBOH in januari hadden verloren, waren de onderste plaatsen in het vizier gekomen. Nadat we dat achter ons hadden gelaten, kwam toch nog een periode titel of een vervangende periode in beeld. Maar door te blijven winnen en de puntenaftrek van ZBC kwam de titel weer in beeld. 5 wedstrijden voor het einde waren er nog veel ploegen in de race en spraken we over het spelen van 5 finales. Persoonlijk was ik ervan overtuigd dat ZBC’97 met de schorsingen het niet meer zouden redden. Met de strop om je nek spelen noemde Bas Snel het afgelopen zaterdag. Maar waar de andere ploegen één voor één afhaakten, bleven wij overeind. En waar in de winterstop we met z’n allen nog zoveel kritiek hadden op het elftal, zag je het elftal groeien van een onsamenhangend geheel naar een hecht elftal met een missie. Een goede leerschool voor het elftal, waar ze ongetwijfeld in de rest van hun carrière baat bij hebben.
Maar alle superlatieven ten spijt, we zijn er nog niet!! Nog één wedstrijd waarin we alles nog kunnen verliezen. Maar het uitgangspunt is anders dan vorig jaar. Ik volg het elftal op de voet en na de afgelopen weken heb ik er echt vertrouwen in. Dus laten we in de aanloop naar de kampioenswedstrijd er ook van genieten dat we toch nog in deze positie terecht zijn gekomen. Zo vaak maak je dit niet mee. Maar de wedstrijdspanning voel ik nu al bij het schrijven van deze column.
Laten we duimen op de goede afloop.
Arie Kruithof
4 reacties
Beste Arie,
wij hebben het er al eerder over gehad , toen we met een
5-0 voorsprong naar Groote Lindt moesten heb ik de hele week met pijn in mijn buik rond gelopen omdat ik me zorgen maakte over die wedstrijd , haast iedereen verklaarde me voor gek “maar ik had er geen goed gevoel bij”
En nu heb ik er alle vertrouwen in , dat is begonnen met de restant wedstrijd tegen EBOH , we kregen een beetje ongelukkig een doelpunt tegen en wat er toen gebeurde “het team” rechte hun ruggen en ging vol overtuiging voor de winst en die overtuiging heb ik in alle volgende wedstrijden ook gezien Zaterdag kom ik vol vertrouwen “met een beetje gezonde spanning” naar NSVV, ons 1e speelt weer als een team en wordt volgens mij kampioen Complimenten aan Bas en Ton , die hebben er voor gezorgd dat het weer leuk was om supporter te zijn en met hun aanpak laten zien dat we wel kwaliteit in de selectie hebben en wat mij betreft “nu al” de mensen die daar de laatste jaren over liepen te mekkeren mooi de mond gesnoerd En nu even lekker positief, het komt goed “Zaterdagmiddag ben je weer Voorzitter van een 2e klasser” Tot zaterdag Ed vab
Het laatste kampioenschap dateert inderdaad van meer dan 20 jaar geleden. In het seizoen 1994-1995 speelden we de kampioenswedstrijd in Klaassen tegen SSS, welke met 4-1 werd gewonnen. Uiteraard hoop ik zaterdag op een herhaling van de feiten. Ik wens spelers en begeleiders zaterdag veel succes toe en dat het Numansdorp ze gejuich tot in Klaassen hoorbaar zal zijn.
Excuses; Klaassen moet natuurlijk Klaassen zijn.
Beste Arie,
Ik heb je al veel eerder gecomplimenteerd met de beslissing inzake de trainerswisseling en de laatste maanden hebben we genoten van een herboren NSVV.
Wat aanstaande zaterdag de uitkomst ook is, NSVV is de winnaar van de tweede helft van de competitie, nu dat kleine wondertje nog.